نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

با وجود مشکلات فراوان و انبوه درس ها و گرمى تابستان، پنج روز هفته را روزه مى‏ گرفت و در انجام دیگر واجبات و مستحبات کوشا بود. دومین بارى که حمیدرضا به جبهه اعزام شد از جوار مرقد مطهر حضرت رضا(ع) و به همراه دانشجویان دانشگاه بود. بار دیگر در پاییز سال 64 و در حالى که اولین کاروان بزرگ کربلا از خراسان عازم جبهه مى‏ شد.

گويا بسيجي بودن و دانشجوي دانشگاه سيدالشهدا بودن را براين دانشگاه ازهمان شروع درس مقدم شمرده بود. درمسافرتي كه دربين ترم دوم داشتم به طور تصادفی با حميدرضا همسفر و در يك جا قرار گرفتيم. تا تهران بيشتر وقت را به صحبت گذرانديم. خوب يادم هست كه يكي ازمسافران ازشاگرد راننده تقاضاي گذاشتن ترانه و موسيقي كرده و گفته بود ازطرف همه مسافران خاطر جمع است كه چيزي نمي گويند. فقط اين دو نفر را بايد راضي نمایی خوشبختانه باطرح اين موضوع و جواب مناسبي كه از حميدرضا و همراهش شنيد چرتش پاره شد و ازهوي وهوس بيرون آمد.

می گفت: «شاید با مهندس شدنم باعث ارشاد کسی نشوم ولی می دانم با جبهه رفتنم باعث ارشاد دیگران می شوم و شاید با شهادتم سبب بیداری حداقل عده ای شوم.»